مجله گردشگری
خانه میرزا کوچک خان جنگلی: سفری به تاریخ نهضت جنگل
در قلب شهر رشت، خانه میرزا کوچک خان جنگلی، گویی رازهای نهضت جنگل را در دل خود نهفته است. این خانه که قدمت آن به بیش از 200 سال میرسد، نه تنها از نظر تاریخی و سیاسی، بلکه از نظر شناخت معماری بومی منطقه نیز حائز اهمیت است.
پل میانه: شاهکاری از معماری ایرانی
در دامنه شرقی قافلانکوه، در فاصله ۲۰ کیلومتری شهر میانه، پل میانه، گویی نگینی از معماری ایرانی بر روی رودخانه قزل اوزن خودنمایی میکند. این پل که قدمت آن به دوران صفوی باز میگردد، با سه دهانه بزرگ و محکم، پایههای استوار آجری و اتاقهای کوچک و زیبا در داخل پایهها، هر بینندهای را مجذوب خود میکند.
کاروانسرای آوج: یادگاری از دوران صفوی
در شهر آوج، کاروانسرای آوج، گویی نگینی از دوران صفوی بر سر راه ارتباطی قزوین-همدان، خودنمایی میکند. این کاروانسرا که قدمت آن به عهد صفوی و ماقبل آن باز میگردد، در زمره کاروانسراهای شاه عباسی قرار دارد و در طول تاریخ، شاهد عبور و مرور کاروانهای تجاری و مسافران بسیاری بوده است.
گورستان یوواداغی: نگینهای از تاریخ در آذرشهر
در انتهای خیابان امام آذرشهر، در ساحل شمالی رودخانه دهخوارقان، گورستانی تاریخی به نام یوواداغی یا دوواداغی (و به روایتی مصلی داغی) واقع شده است. این تپه که پوشیده از الواح و سنگ نبشتههای قبور است، رازهای بسیاری از سدههای گذشته را در دل خود جای داده است.
مجموعه بازار قزوین: گنجینهای از تاریخ و معماری
در قلب شهر تاریخی قزوین، مجموعه بازار قزوین، گویی نگینی درخشان از معماری و تاریخ ایران زمین را به نمایش گذاشته است. این مجموعه باارزش که قدمت آن به دوره صفوی باز میگردد، در گذر زمان شاهد فراز و نشیبهای بسیاری بوده و امروزه به عنوان یکی از مهمترین میراث فرهنگی کشورمان شناخته میشود.
خیابان سپه قزوین: گشتی در تاریخ
در قلب شهر تاریخی قزوین، خیابان سپه، نخستین خیابان طراحیشده ایران، گویی داستانی از دل تاریخ را روایت میکند. این خیابان که در دوره صفوی و در زمان پایتختی قزوین احداث شد، در سال ۱۳۸۷ رسما به عنوان اولین خیابان ایران به ثبت رسید.
قلعه صلصال: دژی باشکوه از دوره ایلخانی
در حاشیه جنوبی جاده تالش به آستارا، روستای قلعه دوش، گویی نگینی تاریخی بر پهنه دشت خودنمایی میکند. قلعه صلصال، دژی مستحکم که رازهای نهفته در دل خود را از دوره ایلخانی تا به امروز حفظ کرده است.
قلعه لمبسر رازمیان
سر در عالی قاپو قزوین
سردر عالی قاپو مربوط به دوران سلطنت شاه طهماسب صفوی است که در سال ۹۸۳ تا ۹۳۰ هجری قمری بر تخت نشست. این بنا در زمان سلطنت شاه عباس اول صفوی، بین سالهای ۱۰۲۸ تا ۹۸۵ هجری قمری، به شکل امروزی خود درآمد. سردر عالی قاپو، دروازه ورودی اصلی به دولتخانه و کاخ سلطنتی صفویان محسوب میشد. این بنای تاریخی مرکب است از ایوان بلند مجللی با طاق جناغی، و سه ردیف طاقنما در دو سوی آن. گوشوارههایی با ستونهای آجری، در دو طبقه، نمای سردر را کامل میکنند.