نظام سیاسی امروزی تبت
تبت شدیداً تحت حکومت حزب کمونیسم چین و حمایت فعال ارتش قرار دارد. این حزب از طریق شعبه‌های اداری در هر استان، منطقه‌ی خودمختار و استان خودمختار حکومت می‌کند. دولت مطیع این حزب است و سیاست‌های طراحی شده توسط این حزب را اجرا می‌کند. چین آرایش کاملی از ادارات دولتی و حزبی برپا کرده است تا تبت را نیز مانند چین اداره کنند. در خود لهاسا بیش از 60 اداره و کمیته وجود دارد که همه‌ی آن‌ها مستقیماً زیر نظر ادارات ملی پکن هستند. ازاین رو، تبت فقط به حرف «خودمختار» است و در حقیقت، منطقه‌ی خودمختار تبت دارای استقلال کمتری از استان‌های چین است. سمت ارشد منطقه‌ی خودمختار تبت، دبیر حزب، هرگز به تبتی‌ها نرسیده است.
ارتش اشغالگری که چین در تبت حفظ کرده است حدود 250 هزار نفر است. پلیس و ارتش اغلب به طور مصمم در لهاسا و سایر نقاط حاضرند در حالی که از فوریه 1992 میلادی، امنیت در لهاسا تحت کنترل پلیس‌های لباس شخصی و مخفی است. ارتش نقش مهم تری در اداره تبت نسبت به استان‌های دیگر چین دارد و هیچ تبتی‌‌ای در سمت اداره منطقه نظامی تبت نیست.
حزب کمونیسم در تبت
باوجوداینکه هنوز حزب کمونیسم بر تبت حاکم است، کنترل تبت روبه زوال است. این انحطاط فراگیر برای حزب کمونیسم و دولت تبت که حتی در میان اعضای حزب و مأموران دولتی نیز یافت می‌شوند بسیار توهین آمیز است. بی کفایتی و فساد برخی ادارات دولتی را از پای درآورده است تا حدی که به ندرت کار می‌کنند و سرباری برای سرمایه‌ی دولت محسوب می‌شوند. در طول تور یک ماهه‌ی ICT (فنّاوری ارتباطات و اطلاعات) در شرق تبت، مشخص شد که اهداف حزب دیگر شامل برنامه‌های اجتماعی بزرگ نمایی شده، تغییر انسان‌ها و اقتصاد به منظور قدرت گیری، محافظت از افراد مقیم چین و استخراج منابع طبیعی تبت نمی‌شود.
به نظر می‌آید که حزب کمونیسم امروزه به جز سرکوب تبتی‌ها که آن‌ها را از شورش عمده دورنگه می‌دارد، چیزی برای عرضه ندارند. هیچ کس در تبت در خصوص نحوه اصلاح این حزب سخنی نمی‌گوید زیرا این امر به مسئله‌‌ای تبدیل شده است که تبتی‌ها باید آن را تحمل و از آن اجتناب کنند. برخی تبتی‌ها از این حزب برای پیشرفت‌های شخصی و حرفه‌‌ای خود استفاده می‌کنند و سعی دارند تا شرایط را در داخل نظام برای تبت بهتر کنند. آخرین پانچن لاما توانست به قدری از این نظام قدرت بگیرد که بتواند شرایط را در بسیاری از مناطق بهبود ببخشد. پانچن لاما برخلاف رهبران امروزی تبت نظیر ناوانگ ناپو (Ngawang Ngapo)، مائو روبای (Mao Rubai) و رایدی (Raidi) که قدرت اندکی دارند، تنها تبتی‌‌ای بود که چینی‌ها از وی هراس داشتند. گزارش‌های اخیر از لهاسا حاکی از افزایش انتقال مالکیت و عدم علاقه در میان مأموران اداری متوسط و سطح پایین تبت و عدم اعتماد به آن‌ها توسط ارشدان چینی است.
دیدگاه خود را بنویسید