سیگیریا یک منطقه‌ باستانی و باروی  صخره‌ای است که در شمال منطقه‌ متاله (Matale) در نزدیکی شهر دامبولا در  استان مرکزی سریلانکا واقع شده است. یک ستون صخره‌‌ای عظیم به ارتفاع ۲۰۰  متر مشرف به تعدادی بنای باستانی قرار گرفته که از ویژگی‌های منحصربه‌فرد  این منطقه‌ تاریخی است. پادشاه کاسیاپا (Kasyapa) این منطقه را بین سال‌های  ۴۷۷ تا ۴۹۵ به‌عنوان پایتخت جدید خود برگزیده است. او کاخ خود را بر فراز  این صخره بنا نهاده و فضای داخلی آن را با نقاشی‌های دیواری رنگین تزیین  کرده است.
در یک زمین مسطح کوچک در  میانه‌ راه به‌سمت این صخره، دروازه‌ای به‌شکل یک شیر بزرگ وجود دارد که  این منطقه‌ باستانی نام خود را از همین دروازه گرفته است. کلمه‌ Sīhāgiri  به‌معنای شیر سنگی است. این پایتخت و قصر پادشاهی پس از مرگ پادشاه متروکه شد و تا قرن چهاردهم به‌عنوان صومعه‌‌ بودایی مورد استفاده قرار می‌گرفت. سیگیریا امروزه یکی از آثار میراث جهانی یونسکو است و یکی از بهترین نمونه‌های شهرسازی زمان‌های گذشته است. بخش وسیعی از وجه غربی صخره در محدوده‌ای به طول ۱۴۰ متر و ارتفاع ۴۰ متر، نقاشی‌های دیواری رنگینی وجود  دارد که این بخش از مجموعه را به یک گالری بزرگ تبدیل کرده است.