کلپورگان روستای کوچکی در جنوب شرقی ایران، استان سیستان و بلوچستان است و با قدمتی هفت هزار ساله به عنوان تنها موزه زنده سفالگری دنیا شناخته می‌شود. بدون کوچکترین تغییری از آن دوران ، هنر ساخت سفال بدون چرخ سفالگری به طور شفاهی از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. کارهای اولیه مانند انتقال گل سفالگری از معدن "مسکوتان" توسط مردان انجام می‌شود اما ساخت سفال تماما توسط زنان روستا که در حدود سی نفر می‌باشند انجام می‌گیرد.
اشکال هندسی با نقوش باستانی تبلور افکار هنرمند است. محصول نهایی به رنگ قهوه ای برگرفته از سنگی به نام تیتوک است. این سنگ از جنس منگنز به رنگ مشکی یا قهوه ای بوده و به جای لعاب استفاده می‌شود. محصول نهایی در اشکال گوناگونی همچون: کاسه، کوزه، جام، قندان، پارچ و لیوان دیده می‌شود. کلپورگان نخستین روستای ایرانی است که از سال 2017 با نام "روستای جهانی سفال" در فهرست شهرهای جهانی صنایع دستی قرار گرفته است.
موزه سفالگری کلپورگان که در سال 1388 تاسیس شد، تنها موزه زنده سفال دنیاست که بازدید کنندگان قادرند از محصولاتی که توسط هنرمندان در حال ساخت است دیدار کنند. این روستا سالانه مقصد 20 تا 25 هزار گردشگر می‌باشد.