در دوران اطلاعات فراوان و در زمانی که انسان تلاش می‌کند دستاوردها و پیام‌های خود را برای نسل‌های آینده حفظ کند، از ابزارهای جالبی استفاده می‌کند. اما در قدیم، انسان با استفاده از ابزارهای ساده، نقوش ابتدایی را بر روی دیواره‌های غارها و صخره‌ها حک کرد می‌کرده است. در واقع، هر دوی این ابزارها و سنگ نگاره‌ها در اصل یک ایده و تفکر را نشان می‌دهند. هدف انسان از ایجاد این ابزارها و سنگ نگاره‌ها، جاودانه شدن و باقی ماندن در دنیای فرهنگی و روایت ایده‌ها و آرمان‌های بی‌پایان است.
در منطقه‌ای که در مرز استان‌های خمین، الیگودرز و گلپایگان قرار دارد، مجموعه‌ای عظیم از سنگ نگاره‌های قبل از تاریخ وجود دارد. براساس نظر مورخان، این سنگ نگاره‌ها به بیش از سی هزار سال قدمت دارند. در سال‌های اخیر، این سنگ نگاره‌ها توسط دکتر فرهادی شناسایی شده‌اند. او درباره این موضوع می‌نویسد: تا امروز، تنوع ابزارهای شکاری در این مجموعه سنگ نگاره‌ها بیشتر از سایر مناطق ایران و برخی مناطق جهان است. این ممکن است به این دلیل باشد که این سنگ نگاره‌ها نتیجه کار نقاشان شکارچی در طول هزاره‌ها و دوران‌های طولانی است. این ابزارها شامل تیروکمان، کمند، مشت سنگی، چماق، نیزه و شمشیر هستند. مهم است که بدانیم این سنگ نگاره‌ها در یک منطقه به طول ۱۵۰ کیلومتر وجود دارند.