سردر عالی قاپو مربوط به دوران سلطنت شاه طهماسب صفوی است که در سال ۹۸۳ تا ۹۳۰ هجری قمری بر تخت نشست. این بنا در زمان سلطنت شاه عباس اول صفوی، بین سال‌های ۱۰۲۸ تا ۹۸۵ هجری قمری، به شکل امروزی خود درآمد. سردر عالی قاپو، دروازه ورودی اصلی به دولت‌خانه و کاخ سلطنتی صفویان محسوب می‌شد. این بنای تاریخی مرکب است از ایوان بلند مجللی با طاق جناغی، و سه ردیف طاق‌نما در دو سوی آن. گوشواره‌هایی با ستون‌های آجری، در دو طبقه، نمای سردر را کامل می‌کنند.
هشتی متصل به ایوان دروازه، دارای شکل هشت‌ضلعی است. دو سوی محور ورودی، اتاق‌های نگهبانی قرار دارد. در این فضای هشتی، پلکان‌هایی به چشم می‌خورد که به طبقه بالا راه دارند. طبقه بالا محل استقرار نقاره‌زنان بوده است. تنها تزیینات باقی‌مانده در ایوان، کتیبه‌ای به خط ثلث و شبک کاشی است. متن کتیبه را علیرضا عباسی، هنرمند و خوشنویس برجسته دربار صفوی، نگاشته است.