روستاي مانيزان از توابع بخش مرکزي شهرستان ملاير بوده و از مرکز شهرستان حدود 30 کیلومتر فاصله دارد. این روستا در شرق شهرملایر و در انتهای دره موسوم به دره جوزان قرار گرفته و منطقه حفاظت شده لشگردر در جنوب روستا واقع شده است..

 مانيزان يکي از روستاهاي قديمي و تاريخي استان است که قدمت سکونت در آن به دوره حکومت مادها مي‏رسد. رودخانة مانيزان که از جنوب روستا مي‏گذرد، عامل اصلي شکل‏گيري روستاست. روستاي فعلي مانيزان با حکومت فتحعلي شاه قاجار مقارن است. قلاع فراوان و خانه‏هاي اربابي روستا بيانگر پيشينه تاريخي و اهميت ويژه آن بوده است.

 باغات انگور وسيع و مصفا، جنگل‏هاي طبيعي اطراف روستا، همجواري با منطقة حفاظت شده لشگردر، معماري سنتی و بومی و بقاياي قلعه‏ها و خانه‏هاي اربابي متعدد، همواره مورد توجه و علاقه گردشگران و علاقمندان به فضاهاي روستايي است. روستاي پايکوهي مانيزان بافت مسکوني متمرکز و يکپارچه دارد. بافت قدیم و نوساز روستا عمدتا حیاط مرکزی است و به صورت دوطبقه است  یکي از مراسم جالب توجه و ديدني روستاي مانيزان، مراسم انگورچيني وجشنواره شیره پزی مي‏باشد.
اين مراسم که همه ساله از اواسط شهريور ماه تا اواخر مهرماه برگزار مي‏شود، آداب و رسوم خاص خود را دارد. در اين ايام مردم اعم از مردان، زنان و کودکان به باغ‏هاي انگور مي‏روند و همراه با خواندن ترانه‏ها و آوازهاي محلي به چيدن انگور مي‏پردازند. انگور فرآوري شده به طرق مختلف مانند شيره انگور، باسلوق، کشمش و شربت انگور به فروش مي‏رسد. مهم‏ترين صنايع دستي روستاي مانيزان قالي‏بافي و سبدبافي است.