دشت سلماس، واقع در شمال غربی ایران و در کرانه‌های دریاچه ارومیه، یکی از مناطق مستعد برای کشاورزی اولیه و توسعه اولین جوامع بشری در هزاره هفتم قبل از میلاد بوده است. این دشت، به عنوان شاهراهی ارتباطی بین شرق آناتولی، قفقاز جنوبی، فلات مرکزی و جنوب دریاچه ارومیه، نقشی کلیدی در تبادلات فرهنگی و اقتصادی منطقه ایفا می‌کرده است.

تپه باستانی اهرنجان:

در میان محوطه‌های باستانی متعدد دشت سلماس، تپه باستانی اهرنجان از اهمیتی ویژه برخوردار است. این تپه که در شمال غربی شهر سلماس و در میان کوی فرهنگیان واقع شده، یکی از نخستین و مهم‌ترین استقرارگاه‌های بشری در شمال غرب ایران با قدمتی حدود 9000 سال است.

کاوش‌های باستان‌شناسی در تپه اهرنجان، شواهد ارزشمندی از زندگی جامعه‌ای کشاورز، دامدار و تاجر در دوران پیش از تاریخ را به دست داده است. ابزار و ادوات سنگی، ظروف سفالی، استخوان‌های حیوانات، سنگ‌های ابسیدین و انواع دوک، از جمله این شواهد هستند که گویای روابط تجاری ساکنان اهرنجان با مناطق همجوار از جمله قفقاز جنوبی و آناتولی می‌باشد.

اهمیت تپه اهرنجان:

  • قدمت 9000 ساله و استقرار جوامع اولیه بشری
  • شواهدی از کشاورزی، دامداری و تجارت
  • ارتباطات تجاری با مناطق همجوار
  • منطقه‌ای کلیدی در تاریخ و فرهنگ شمال غرب ایران

تپه باستانی اهرنجان به عنوان گنجینه‌ای از تاریخ، دریچه‌ای به سوی زندگی و فرهنگ مردمان دوران پیش از تاریخ در شمال غرب ایران را به روی ما می‌گشاید. حفظ و نگهداری از این اثر ارزشمند، وظیفه‌ای همگانی در راستای حفظ هویت تاریخی و میراث فرهنگی کشورمان است.