تپه باستانی
تپه اهرنجان در دشت سلماس: گنجینه‌ای از تاریخ در شمال غربی ایران
/post-855دشت سلماس، واقع در شمال غربی ایران و در کرانه‌های دریاچه ارومیه، یکی از مناطق مستعد برای کشاورزی اولیه و توسعه اولین جوامع بشری در هزاره هفتم قبل از میلاد بوده است. این دشت، به عنوان شاهراهی ارتباطی بین شرق آناتولی، قفقاز جنوبی، فلات مرکزی و جنوب دریاچه ارومیه، نقشی کلیدی در تبادلات فرهنگی و اقتصادی منطقه ایفا می‌کرده است.
گورستان یوواداغی: نگینه‌ای از تاریخ در آذرشهر
/post-760در انتهای خیابان امام آذرشهر، در ساحل شمالی رودخانه دهخوارقان، گورستانی تاریخی به نام یوواداغی یا دوواداغی (و به روایتی مصلی داغی) واقع شده است. این تپه که پوشیده از الواح و سنگ نبشته‌های قبور است، رازهای بسیاری از سده‌های گذشته را در دل خود جای داده است.
تپه پری
/post-457اين تپه در روستاي پري (پيروز) از توابع شهرستان ملاير واقع شده است. در سال 1349 برای اولين بار به طور رسمي حفاري شد و منجر به پيدايی قبور مربوط به هزار اول ميلادی شد. قرار گرفتن اسكلت در درون قبر به اين شكل بود كه مرده روی بازوی چپ و يا راست (بسته به زمان دفن مرده) قرار داده می‌شد، به طوري كه زانوها خم می‌شد و دست‌ها روی سينه قرار می‌گرفت.
تپه گيان
/post-455اين تپه در 19 کيلومتري جنوب غربي شهر نهاوند و 2 کيلومتري سرآب گيان و در کنار روستايي به همين نام قرار گرفته است و به عنوان يکي از قديمي‌ترين آثار تاريخي قابل بازديد و تحقيق است. باستان شناسان قدمت اين منطقه را 37 قرن قبل از ميلاد ميسح مي دانند و مورخان را عقيده بدآن است که 5500 تا 5700 سال قبل در اين تپه مردماني زندگي می‌کرده‌اند که از اين اقوام بومي ايران بوده و تمدني شبيه به تمدن بين النهرين داشته اند ولي بعدها اين قوم توسط اقوام اروپايي و آسيايي از بين رفته و قوم جديد تمدن درخشان جديدي را به وجود آورده‌اند که باتمدن بين النهرين شباهتي نداشته است.
ارگ و تپه باستاني نوشيجان (دژ- آتشکده)
/post-452ارگ و تپه باستانی نوشیجان یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های ملایر در استان همدان است که به آن "دژمعبد" هم می‌گویند. ارگ خشتی نوشیجان را می‌توان قدیمی‌ترین نیایشگاه خشتی در جهان دانست. در فاصله 60 کيلومتري جنوب همدان و 20 کيلومتري غرب ملاير در بالای صخره ای مشرف به جلگه شورکات و نزديکي روستاي شوشاب، آتشکده و قلعه باستاني نوشيجان قرار گرفته است. در خصوص نام این محوطه تاریخی گمانه هایی وجود دارد نخست اینکه نوشیجان در لغت به معنای جایگاه نوش یا جایگاه انوش است که نوش یا انوش ظاهرا نام زنی بوده که بر منطقه حکومت می کرده است. و دوم اینکه اصطلاح شورکات یعنی محل ایزد سوریاشو انوشیجان معلوم می‌دارد که اینجا مرکز پرستش ایزد خورشید بوده است که به سبب وجود اتشکده هایی در بنا این امر محتمل‌تر است.
تپه حصار
/post-353تپه حصار واقع در حاشیه جنوبی شهر دامغان برای نخستین بار توسط اریخ اشمیت از دانشگاه پنسیلوانیا در سال 1312مورد کاوش قرار گرفت. بر اثر این کاوش ها روشن شد که این محوطه باستانی دارای سه دوره اصلی فرهنگی از اواخر نوسنگی تا پایان عصر مفرغ است. از زمان کاوش های اشمیت در تپه حصار این محوطه به عنوان یکی از محوطه های مبنا برای شناسایی فرهنگ های همزمان در فلات مرکزی ایران مورد استناد باستان شناسان است.
تپه سیلک کاشان
/post-340
هنگام ورود به سیلک، تپهای بلند پیش چشمتان ظاهر میشود. این تپه در ابتدا آنچه در دل دارد را برای بازدیدکنندگان آشکار نمیکند. کافی است از تپه بالا بروید تا تکه سفالهایی که در گوشه و کنار افتاده است را از نزدیک ببینید. این‌ها تنها گوشه‌ای از تمدن سیلک را برای شما به نمایش می‌گذارند. کمی جلوتر آثار حفاری باستان‌شناسان را به صورت حفرههایی عمیق خواهید دید.
موزه هفت تپه
/post-332شوش از قدیمی‌ترین سکونت‌گاه‌های دنیا به‌شمار می‌رود و با آثار جهانی مثل معبد چغازنبیل و کاخ آپادانا زبانزد جهانیان است. از جاذبه‌های باستانی شوش، محوطه هفت‌تپه است، محوطه‌ای که در آن موزه‌ای دیدنی به همین نام وجود دارد. در فصل دوم حفاری هفت‌تپه با توجه به کثرت و اهمیت آثار به‌دست‌آمده نیاز به ساخت موزه‌ای محلی در جوار محوطه‌ی تاریخی مطرح شد که که کارکرد این مرکز پژوهشی را داشته باشد. به این ترتیب عملیات ساختمانی موزه در یک طبقه در بهار سال 1349 آغاز و با اتمام عملیات موزه در اردیبهشت ماه سال 1352 افتتاح شد. با شروع جنگ تحمیلی در سال 1359 این موزه تعطیل شد و بخشی از اشیای آن به تهران انتقال یافت. پس از انجام تعمیرات موزه حدود ۲۰ سال بعد در اسفند ماه سال 1380 این مکان به‌عنوان موزه ونمایشگاه آثار مطالعاتی پروژه‌های هفت تپه وچغازنبیل مجدداً بازگشایی شد.
تپه باستانی قلی درویش
/post-301تپه باستانی «قلی‌درویش» در جنوب شرقی شهر قم و در نزدیکی جمکران قرار دارد. قلی‌درویش از اندک شمار بخشهای کاوش‌شده پیرامون کویر مرکزی ایران است و تنها تپه سیلک در حوالی کاشان و تپه چشمه علی ری پیش از این تپه کاوش شده بودند.