جاذبه های گردشگری استان سیستان و بلوچستان

تاریخچه دهانه غلامان زابل: شهر باستانی زرنج

/post-792

دهانه غلامان، نام بقایای شهر باستانی زرنج یا زرنگ، پایتخت سیستان در دوران هخامنشیان است که در نزدیکی شهر زابل امروزی واقع شده است. این شهر که قدمت آن به بیش از 2500 سال پیش می‌رسد، در طول تاریخ خود شاهد وقایع و رخدادهای بسیاری بوده و امروزه به عنوان یکی از مهم‌ترین محوطه‌های باستانی ایران شناخته می‌شود.


قلعه کنت: سفری در گذر زمان

/post-791

در فاصله 80 کیلومتری جنوب غربی شهر سراوان، قلعه کنت در روستای کنت بخش  هیدوچ این شهرستان جای گرفته است. این مجموعه بر روی صخره ای طبیعی در سه  طبقه بنا شده و زمینی به مساحت 970 متر مربع را اشغال کرده است. زیربنای  این قلعه 840 متر مربع است و سبک معماری آن همانند قلعه سیب می باشد.


قلعه سه کوهه

/post-411

استان سیستان و بلوچستان یکی از بزرگ‌ترین استان‌های ایران و از سوی دیگر یکی از محروم‌ترین مناطق کشورمان است. استانی که البته جاذبه‌های گردشگری پرتعدادی را در خود جای داده است و پتانسیل‌های آن برای رشد صنعت گردشگری بالاست. قلعه سه کوهه در نزدیکی زابل یکی از آثار تاریخی این استان است که تاریخچه‌ای جذاب و قابل تامل دارد.


قلعه ناصری

/post-296

ناصرالدوله، حاکم کرمان و بلوچستان در زمان قاجار، دستور ساخت قلعه‌‎ای نظامی را در ایرانشهر صادر کرد و نام خود را نیز بر آن جاودان ساخت. با موافقت ناصرالدین‌شاه قاجار با پیشنهاد ناصرالدوله برای ساخت قلعه‎ای در ایرانشهر، در سال 1264 خورشیدی، «استاد حسین معمارباشی» از کرمان به ایرانشهر فراخوانده می‎شود تا کار ساخت این قلعه را آغاز کند. ساخت قلعه هفت سال به طول می‎انجامد و پس از آن، تبدیل به مقر حکومت بلوچستان می‎شود.


قلعه بمپور ایرانشهر

/post-295

قلعه بمپور ایرانشهر یکی از مهم‎ترین قلعه‎ها در سراسر پهنه سرزمین بلوچستان به شمار می‎رود که بر فراز تپه‎ای دست‎ساز بنا شده است. این قلعه که در زمان ساخت، مجموعه‎ای نظامی به شمار می‎رفته، به لحاظ موقعیت استراتژیک توانایی دفاع در مقابل هجوم قشون نظامی را داشته است.


قبرستان هفتاد ملا

/post-285

از جمله جاذبه های گردشگری هر شهری، آرامگاه‎های آن به شمار می‎روند. چه بسا اگر شیوه تدفین و شکل قبور به دوران‎های مختلف تاریخی مربوط باشند، بر جذابیتت های بصری آن افزوده می‎شود. در پهنه استان سیستان و بلوچستان و در بخش «میرجاوه»، قبرستانی وجود دارد که به نام قبرستان هفتادملا مشهور است.


کوه خواجه سیستان

/post-262

«کوه خواجه سیستان» نمونه‎ای از معماری خشتی در منطقه سیستان است که از دوره پارتیان بر جای مانده است.  همچنین سازه‎های باستانى و طبیعی مربوط به دوره‌هاى مختلف تاریخی نیز در این منطقه باستانی به چشم می‎خورند که از جمله آن‎ها مى‌توان به «مقبره خواجه مهدى بن محمد بن خلیفه»، «خواجه قلتان» و «پیر گندم بریان» اشاره کرد. همچنین آثاری برجای مانده از اقوام سکایی نیز دوره‎های قدیمی‎تر کوه خواجه را تشکیل می‎دهند. همچنین در کوه خواجه دیدن «کهن دژ»، «کک کوهزاد» و «قلعه کافران» را نباید از یاد برد.


خانه ابویی

/post-135

خانه ابویی زاهدان در سال ۱۳۱۱ هجری شمسی هم زمان با شکل‌گیری هسته اولیه شهر در اوایل دوره پهلوی، به دست استاد محمد علی محمودی از معماران یزد، برای شخصی به نام آقای زعیم ابویی (یکی از کارمندانش دادگستری) در داخل بافت تاریخی شهر زاهدان ساخته شد.


شهر سوخته

/post-100

شهر سوخته، یکی از شگفتی‌های دنیای باستان، نمونه ای منحصر به فرد از نخستین، بزرگ ترین و پیشرفته ترین استقرار شهرنشینی در نیمه ی شرقی ایران است که در مسیر رودخانه ی هیرمند به دریاچه ی هامون بنا نهاده شده است. تمدن شهر سوخته، از محوطه های باستانی دوران مِفرغ، با بیش از پنج هزار سال قدمت مرکز فعالیت های علمی، صنعتی، اجتماعی، فرهنگی و هنری روزگار خود به شمار می رفت.


روستا کلپورگان

/post-69

کلپورگان روستای کوچکی در جنوب شرقی ایران، استان سیستان و بلوچستان است و با قدمتی هفت هزار ساله به عنوان تنها موزه زنده سفالگری دنیا شناخته می‌شود. بدون کوچکترین تغییری از آن دوران ، هنر ساخت سفال بدون چرخ سفالگری به طور شفاهی از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است. کارهای اولیه مانند انتقال گل سفالگری از معدن "مسکوتان" توسط مردان انجام می‌شود اما ساخت سفال تماما توسط زنان روستا که در حدود سی نفر می‌باشند انجام می‌گیرد.