با ورود به شهر کرج از سمت خاوری، پلی تاریخی به چشم می‎آید که به نام ­های «پل دختر»، «پل سلیمانیه»، «پل شاه عباسی» و «پل خاتون» شناخته می‌شود. ساخت پل دختر کرج به دوران سلجوقیان می­ رسد. این پل که در کنار ساختمان «صمصام» جای دارد یادگاری برجای مانده از سده های پنجم و ششم، بر سر راه ری به قزوین است.

پل شاه عباسی سپس در دوران صفوی بازسازی می­شود. پس از آن نیز در سال 1388 خورشیدی، این پل که از فرسودگی و نم­زدگی سیل و باران سازند دلیچای البرز در رنج بود، یک بار دیگر بازسازی می­ شود. این بار بازسازی به این گونه بود که گذر روی پل سنگفرش شده، 2 جان پناه در دو سوی پل جاسازی شده و 2 پلکان درگاهی نیز برای آن فراهم می­شود. پل دختر کرج امروزه در شمار فهرست آثار ملی ایران جای دارد.

درازای پل دختر کرج نزدیک به ۶۱ متر است و بیش از ۷ متر پهنا دارد. از زیر پل، آبی که از سوی کوه ­های البرز میانی و چالوس به شهر کرج می­ رسد، می­ گذرد و به سوی جنوب تا «مردآباد» و «ماهدشت» کرج می ­رود.

سازه بنیادین پل ساختاری پلکانی دارد. پایه میانی پل دیواری ستبر است که در آن 2 اشکوب 4 دهانه بزرگ و کوچک‌ ساخته شده است. این ساختار توانسته بار سنگین سازه پل را که در گذر تاریخ به پایه­ ها فشار می­ آورد سبک کند، و همچنین فشار آب در هنگام شورش رودخانه را تا جایی که بشود کاهش دهد.

دو دهانه‌ بزرگتر دارای تاق­هایی با کمان نیم‌گرد ‌است، دو دهانه اشکوب بالا جناغی است. دو دهانه بالایی با راهرو و پلکان به دو دهانه زیرین و کناری پیوند دارد. این راهروها برای جایگیری مسافران نیز فراهم شده است. ستون‌های کناری پل دختر کرج، از سنگ و ساروج، بر خرسنگ­ها و شیب دو سوی رودخانه جای گرفته ‌است و تنه آجرین پل را بر دوش دارد. همچنین از ساختار آجر در ساخت دو لایه از دهانه بزرگ ‎تر نیز بهره برده شده ‌است.

این پل در ابتدای جاده کرج به چالوس، پس از خروج از اتوبان تهران کرج و با عبور از میدان حافظ بر روی رودخانه کرج قابل بازدید است.