در دامنه شرقی قافلانکوه، در فاصله ۲۰ کیلومتری شهر میانه، پل میانه، گویی نگینی از معماری ایرانی بر روی رودخانه قزل اوزن خودنمایی می‌کند. این پل که قدمت آن به دوران صفوی باز می‌گردد، با سه دهانه بزرگ و محکم، پایه‌های استوار آجری و اتاق‌های کوچک و زیبا در داخل پایه‌ها، هر بیننده‌ای را مجذوب خود می‌کند.

شاهد تاریخ
بر اساس مشاهدات و نوشته‌های سیاحان، شخصیت‌های سیاسی و فرهنگی، در طی زمان‌های مختلف از این پل دیدن نموده‌اند. نوشته‌هایی به خط نسخ، نستعلیق و کوفی بر قسمت‌هایی از پل وجود داشته که تاریخ تعمیر و نوسازی آن را نشان می‌دهد. اما هنوز اثری که تاریخ احداث آن را به طور دقیق نشان دهد، شناسایی نشده است.

معماری باشکوه
پایه‌های پل، روکاری‌های زیبایی به سبک گوتیک دارد. گل‌بندیل‌ها بارها مرمت شده و شکاف‌هایی که در آن ها مشاهده می‌شود، نشان از زلزله‌های متعددی دارد که پل در طول تاریخ متحمل شده است. این پل تماماً از آجر و سنگ ساخته شده و طاق‌های آن از داخل کنده شده‌اند.

نخستین اثر ثبت ملی استان
پل میانه در سال ۱۳۱۰ خورشیدی با شماره ۸۷ در فهرست آثار ملی و تاریخی ایران به ثبت رسیده است و افتخار اولین اثر ثبت ملی استان آذربایجان شرقی را به خود اختصاص داده است.

اهمیت پل میانه
پل میانه، علاوه بر ارزش تاریخی و معماری، از نظر گردشگری نیز دارای اهمیت بسیاری است. این پل، یکی از جاذبه‌های گردشگری استان آذربایجان شرقی است و هرساله گردشگران بسیاری از آن دیدن می‌کنند.