یکی از بناهای تاریخی و در عین حال غیرمعمول تاشکند، اقامتگاه شاهزاده رومانوف است که در سال 1891 در مرکز شهر، تحت پروژه معماران AL Benoit و VS Geyntseltsman ساخته شد. این اقامتگاه خصوصی نیکولای کنستانتینوویچ رومانوف است که نوه امپراتور نیکلای اول بود و در سال 1877 توسط والدین خود به تاشکند تبعید شد و تا زمان مرگش در سال 1918 در آنجا زندگی کند.
اقامتگاه شاهزاده رومانوف به سبک «مدرن» ساخته شده است.  این ساختمان زیبا با پنجره هایی با شکل غیرمعمول، برج‌ها و سایر عناصر تزئینی ساخته شده است.  رومانوف  به شکار علاقه زیادی داشت و به همین دلیل جلوی ورودی اقامتگاه با مجسمه‌های برنزی گوزن‌ها و سگ‌های شکاری تزئین شده است.
تالارهای اقامتگاه شخصی با بلوط تیره پوشیده شده است و  با قرنیزهای کنده‌کاری شده و نقاشی‌های طلایی تزئین شده است.  از تالار اصلی، سه درب به آپارتمان‌های شاهزاده و همسرش منتهی می‌شد. سمت چپ اقامتگاه دارای یک اتاق بیلیارد، کتابخانه، اتاق غذاخوری است و در سمت راست یک گلخانه و یک باغ ژاپنی قرار دارد. یکشنبه‌ها درب این خانه برای بازدید عموم باز بود.
نیکولای کنستانتینوویچ در جامعه محلی بسیار محبوب بود. او اوّلین سینمای شهر و یک نانوایی افتتاح کرد. اقامتگاه سربازان دوک را در مرکز شهر ساخته و کانال‌های آبیاری ایجاد کرد.  وی در طول سال‌هایی که در تاشکند گذراند، مجموعه‌ای بی‌نظیر از عتیقه‌جات و کتاب‌ها را جمع‌آوری کرد که بعداً به این شهر واگذار شد.پس از مرگ رومانف، این ساختمان ابتدا موزه هنرهای ازبکستان و سپس موزه عتیقه جات و جواهرات ازبکستان شد. در زمان شوروی از آن برای کاخ پیشگامان استفاده می‌شد.  در پایان قرن بیستم، این ساختمان مرمت شد و اکنون از آن به عنوان محل پذیرایی مهمانان وزارت امور خارجه ازبکستان مورد استفاده قرار می‌گیرد.