جاذبه های گردشگری استان زنجان
خانقاه چلبی اوغلو
/post-440در پانصد متري جنوب غربي سلطانيه، بر سر راه سلطانيه – خدابنده اثر معروف بقعه چلبي اوغلي قرار گرفته است .مدرسه و خانقاه چلپي اوغلي كه از بناهاي دوران ايلخانان ميباشد منصوب به نوه مولاناست. در اين مدرسه علاوه بر آموزش شاگردان مقيم در مراحل مختلف سلوك كه يادآور سطوح تحصيلي فعلي است به كارهاي عامالمنفعه نيز پرداخته ميشده است. بناي آرامگاهي اصلي در ضلع جنوبي مجموعه واقع شده و ارتفاعي معادل 16 متر دارد. اين بنا از نوع مقابر برجی شکل قرون میانی اسلامی است و قابل مقایسه با مقبره امام زاده جعفر اصفهان می باشد .
پل میر بهاالدین
/post-338
پل میر بها الدین در جنوب شهر زنجان، بر سر راه بیجار جا دارد. این پل که همچنین با نام های پل کهنه و پل اژدهاتو نیز شناخته می شود، یادگاری قاجاری است که نامش در فهرست آثار ثبت ملی ایران بر شمرده می شود. پل میربها الدین به دست میرزا بهاالدین زنجانی، یکی از بازرگانان و نیکوکاران نامدار بخش «خمسه» زنجان بوده، در سال 1273 خورشیدی به دوران پادشاهی ناصر الدین شاه قاجار ساخته شده است. گفتنی است که از میرزا بها الدین همچنین ساخته هایی چون مسجد حاج تقی و نیز گرمابه میرلی در زنجان به یادگار مانده است. در تاریخ آمده است که میر بها الدین در سال های خشکسالی در 1250 خورشیدی به مردمان زنجان کمکهای بسیاری کرده است.
پل سردار زنجان
/post-311«پل سردار» یکی از سه پل روی رودخانه زنجان رود است، که در پیرامون شهر زنجان و بر سر راه به تکاب و تخت سلیمان جای دارد. این یادگار قاجاری که نامش در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است، در گویش بومی با نام «قلتوق» شناخته میشود. قلتوق نام روستایی در بخش مرکز زنجان است که دژی قاجاری نیز دارد.
بازار زنجان
/post-237ساخت بازار در شهر زنجان به دوره آغا محمدخان قاجار، یعنی سال 1205 هجری قمری بازمیگردد یعنی زمانیکه با روی کار آمدن ایل قاجار، سبک نسبتاً جدیدی از شیوه معماری هم در ایران رواج یافت. کار ساخت این بازار بزرگ تا سال 1213 هجری قمری در دوره حکومت فتحعلیشاه ادامه داشته است. بعدها در سال 1324 هجری قمری مسجد ، سرا و گرمابه به آن افزوده شد.
رختشویخانه زنجان
/post-199
بناي رختشويخانه عامالمنفعه و متعلق به دوره پهلوي است كه در سال 1307 به همت شهردار وقت زنجان علياكبر توفيقي به منظور رفاه حال بانوان در بافت قديم و تاريخي شهر و در محلهاي موسوم به باباجمال چوققوري (گودال باباجمال) احداث گرديده است. دليل انتخاب اين محل پايين بودن ارتفاع آن به منظور جمعآوري هرزآبها و استفاده مؤثر از آب قنات قلعهچي بوده است. اين بنا مختص بانوان بوده كه براي شستوشو استفاده ميشده و آقايان در زمان داير بودن مجموعه به هيچ وجه حق ورود به آن را نداشتند. استفاده از خدمات اين مجموعه براي عموم رايگان بوده است.
گنبد سلطانیه
/post-97گنبد تاریخی سلطانیه، بزرگترین گنبد آجری جهان، به دستور سلطان محمد خدابنده (الجایتو) در سال 1302 تا 1312 میلادی در پایتخت ایلخانیان، شهر سلطانیه، ساخته شد. این آرامگاه شاهکار معماری ایرانی و اسلامی است که به شیوه ی معماری آذری ساخته شده است و نخستین بنایى است که تحول معمارى از دوران سلجوقى به معمارى دوران ایلخانى را به وضوح نشان مى دهد. آجر عمده ترین مصالح بکار رفته در سازه ی این بنا است.