در گذشته مناره‌ها، در كنار مساجد و يا مدارس از خشت، سنگ و چوب ساخته می‌شدند. كاربرد مهمّ مناره‌ها در گذشته استفاده از آنها برای اذان گفتن بود. مناره‌ها به شکل مدوّر و يا چارگوش بنا شده و با کتیبه‌ها و تزئينات مختلف مانند: كاشی كاری تزئين می‌شدند. تعداد كمی‌ از مناره‌های قديمی در تاجيكستان هنوز باقی مانده و بعضی از آنها ترميم و بازسازی شده است.
مناره‌‌ ورزی: اين مناره متعلق به اواخر قرن 11 و اوّل قرن 12 می‌باشد. مناره در مركز شهر عينی قرار دارد. مناره بر روی ته کرسی مربع و از خشت خام بنا شده و 5/13 متر ارتفاع دارد. مناره دارای گنبد بوده و پلّه‌های آن به صورت مارپیچ داخلی تا گنبد ادامه دارد.
مناره کانی‌ بادام: متعلّق به ابتدای عصر 20 بوده و در مرکز شهر کانی‌ بادام قرار دارد. ارتفاع 15متر و قطرش4.2 متر می‌باشد. اين مناره بر طبق معماری سنّتی عصر 10 و 12 بنا شده است. دیوارش با نقش و نگار هندسی تزئين شده و خشت‌های انتهايی مناره به صورت عمودی و افقی جفت‌ جفت جدا شده‌اند.
مناره خجند: متعلّق به اواخر عصر19 بوده و جزء مجتمع معماری شیخ مصلح‌الدّین محسوب می‌شود. قطر آن 1.6 متر و ارتفاع آن 21 متر می باشد.

مشخصات برخی از منّاره‌ها 

منبع: دیار تاجیک