در غرب شهر کاشان در منطقه­ای کوهستانی چند آبادی نزدیک به هم وجود دارد که به نام اردهال خوانده می­شود. مرکز این آبادی­ها مشهد­ اردهال است و مردم آن را "مشهد قالی" نیز می­خوانند. این مکان را از آن­رو مشهد می­ن امند که محل شهادت یکی از امامزادگان شیعه است. مراسم قالی­ شویان یکی از مراسم­ های آیینی با قدمتی نزدیک به یک هزارسال است که در فهرست میراث فرهنگی و معنوی یونسکو به ثبت رسیده است. این مراسم معروف به «جمعه قالی»، در واقع آیینِ نمایشِ نمادینِ واقعه­ی شهادت، تشییع و خاکسپاری امامزاده سلطان ‌علی است که هر ساله توسط اهالی فین کاشان و روستای خاوه­ی اردهال برگزار می ‌شود.

این امامزاده نامش "علی" و فرزند امام محمد­باقر علیه­السلام پیشوای پنجم شیعیان است و مردم او را شاهزاده سلطان­ علی می­نامند. شاهزاده سلطان علی در سده­ی دوم هجری در مشهد اردهال زندگی می­کرده و سرانجام در همین محل کشته شده و در بالای تپه­ایی به خاک سپرده شده است. داستان شهادت از این قرار است کهدر اوايل قرن دوم هجري، امام محمد باقر (ع)، پنجمین امام شيعيان، به دعوت اهالي فين و کاشان، فرزندش علی را براي تبليغ دين اسلام و ارشاد مردم به اين منطقه فرستاد، اما وی ه­دستور حاکم وقت به شهادت رسید. منطقه­ی دره ازناوه، معروف به قتلگاه، یکی از مکان‌­های مقدس و معنوی در چهار کیلومتری حرم مطهر این بزرگوار است که ایشان و یارانش در آن­جا به شهادت رسیدند. پس از شهادت سلطان علی، اهالی فین که از حامیان و دعوت­‌کنندگان آن حضرت به این منطقه بودند، جنازه­ی ایشان را در قالی پیچیده، بر دوش کشیده و با سلاح‌­هایی در دست به نبرد با کفار مشغول شدند. عده­ ای نیز دشمنان را از اطراف جنازه پراکنده می­‌کردند تا دیگر یاران آنان بتوانند قالی غرق در خون را به نهر آبی برسانند، شست‌وشو دهند و بنا به روایات ایشان را برای خاکسپاری غسل دهند. این مراسم در واقع نمادی از شستن خون علی بن محمد باقر به شمار می­‌رود. هر ساله در جمعه­ی دوم مهر­ماه، معمولا بين هفته­ی دوم و سوم (نزديک­ ترين هفته به 17 مهر) در یكی از روزهای میان نهم تا پانزدهم مهرماه، آیینی مذهبی در این مکان برگزار می­شود. در این مراسم حوالی ظهر مردم فینِ کاشان به همراه مردمی که برای شرکت در این مراسم به این منطقه آمده­اند در صحن امام­زاده گرد هم می­آیند؛ نخست در وصف خوبی­های شاهزاده سلطان علی و داستان کشته­شدنش سخرانی می­شود، سپس چند تن از بزرگان فین داخل آستانه­ی امامزاده می­شوند و قالی مخصوصی را که می­گویند پیکر شاهزاده را درآن پیچیده و شسته­اند، لوله کرده و به سمت جوی قالی­شویی که در نزدیکی مقبره است می­روند تا قالی را به صورت نمادین بشویند. قالی کِشان را گروه بزرگی از مردم که چوب و چماق به دست دارند از همه جهات احاطه می­کنند و با تکان دادن چوب و چماق­هایشان در هوا با صدای بلند میگویند: حسین، حسین، حسین... پس از شست ‌و شو با تشریفات خاصی دوباره قالی را به داخل صحن صفا آورده و تحویل معتمدان خاوه و خادمان امامزاده می‌ دهند. در انتها پس از چندین بار دور زدن در اطراف صحن و سینه­زنی در صحن فینی­ ها مراسم خاتمه می­ یابد. از برنامه ­های جانبی مراسم قالی­­شویان، احداث بازاری به مدت یک هفته تا ده روز در کنار بقعه ی امامزاده سلطان ‌علی است که به اعتقاد مردم و زائران آن منطقه خرید از آن باعث خیر و برکت می ‌شود

این آیین تنها مراسم مذهبی ایران است که منطبق بر تاریخ شمسی برگزار می­شود. رسم شستن قالی به آن رنگ ملی-ایرانی داده است برخی بر این باورند برگزاری این مراسم در مهرگان ارتباط تنگاتنگی با داستان سیاوش و یا آیین ستایش و نیایش تشتر ( ایزد باران) و طلب باران بوده است؛ این احتمال وجود دارد که پیش از دفن سلطان علی در این محل یکی از نیایشگاه­های باستانی تشتر دایر بوده است. و پس از ورود اسلام به ایران و اتفاقات پیش­آمده بر امامزاده علی مراسم به شکل اسلامی برگزار شده است. به تاریخ 1390 شمسی (2012میلادی) مراسم قالیشویان اردهال در فهرست میراث فرهنگی و معنوی بشر یونسکو به ثبت رسید.