این قلعه هنوز هم دارای ساکنانی است که از چند هزار سال پیش در آن زندگی می‌کنند. مردم محل معتقدند که قلعه قدیمی انوشیران بوده و به عنوان زندان استفاده می‌شده، اما واقعیت این است که قلعه کاربردهای دیگری نیز داشته است. احتمالاً در یک گوشه‌ای از قلعه زندانی وجود داشته باشد، اما استفاده اصلی آن برای سکونت مردم بوده است. قلعه شامل هزاران خیابان و خانه است. هر خیابان به خیابان‌های دیگر می‌رسد و در هر خیابان چندین خانه وجود دارد. این خانه‌ها اندکی کوچک اما کامل هستند. بغمای جندقی، بزرگترین شاعر دوران قاجار و همچنین ناصرالدین شاه، اهل این منطقه بوده‌اند. این قلعه با شماره 31094 در تاریخ 27/5/93 در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است.