ازبکستان

آنچه در سفر گروهی جاده ابریشم می‌بینیم...

/post-709

آنچه باعث می‌شود سفر جاده ابریشم یک  سفر بی‌نظیر، خاص و منحصر به فرد  شود، تعداد بالای آثار باستانی، تاریخی و  فرهنگی آن است که در این سفر  دیده می‌شود. در سفر گروهی و فرهنگی جاده  ابریشم بیش از 100 اثر باشکوه از  نزدیک بازدید می‌شود. این لیست تعدادی از  مکان‌هایی است که در سفر جاده  ابریشم با هم خواهیم دید.


اخذ ویزای آنلاین ازبکستان

/eviza-uzbakistan

دریافت ویزای الکترونیک و آنلاین ازبکستان در وقت و هزینه شما صرفه جویی قابل توجهی خواهد داشت. سفرهای گردشگری نازنیوز با سابقه بیش از پانزده سال در برگزاری سفرهای جاده ابریشم مسیر اخذ ویزا را برای شما راحت و آسان خواهد کرد. ویزای الکترونیک ازبکستان در هر زمانی از طریق وبسایت نازنیوز قابل اقدام می‌باشد. محدودیت درخواست ندارد و معمولا ظرف سه تا پنج روز کاری صادر می‌شود و نرخ آن از ویزای لیبل‌دار ارزان‌تر و مقرون به صرفه‌تر می‌باشد. هم اکنون می‌توانید برای دریافت ویزای آنلاین ازبکستان اقدام نمایید.



میدان ریگستان سمرقند

/post-583

اگر بخواهیم ردپایی از ایران که در ازبکستان باقی مانده‌است را نام ببریم، بی‌شک باید به میدان ریگستان اشاره کنیم. میدان ریگستان قلب شهر سمرقند و از باشکوه‌ترین جاهای دیدنی ازبکستان است. معماری ایرانی منحصر‌به‌فرد ساختمان‌های اطراف این میدان، بعدها در بناهای مشهوری مثل تاج محل هندوستان، مسجد سن‌پترزبورگ روسیه و میدان نقش جهان اصفهان نیز استفاده شد. سمرقند در قرن‌های گذشته از مهم‌ترین شهرهای شرق دنیا و بسیار پرهیاهو بوده‌ و میدان ریگستان هم از این قاعده مستثنی نبوده و همیشه مکانی برای تجمع مردم برای خرید، برگزاری جشن‌های عمومی بوده‌است. یکی از مهم‌ترین دلایلی که سمرقند در سال ۲۰۰۱ در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد؛ وجود این میدان و مدرسه‌های بی‌نظیر اطرافش است. هر کدام از سه مدرسه معروف الغ‌بیگ، شیردار و طلاکاری معماری خاص و بی‌همتای خودش را دارد و ورودی هر سه آنها به سمت میدان ریگستان است.


حیاط سنگی خیوه (حولی تاش)

/post-519

این کاخ که به معنی خانه سنگی است شامل  مجلل‌ترین دکوراسیون داخلی خیوه از جمله کاشی و سرامیک، سنگ و چوب تراشیده  شده است. این بنا که توسط الله قلی خان بین سال‌های 1832 و 1841 ساخته شد،  دارای بناهای متعدد و  فضای سنتی می باشد و درون شهر قدیمی واقع شده. البته  بعدها مجموعه جدید آن نیز در نزدیکی همین محوطه ساخته شد. گفته می‌شود که  حولی سنگی بیش از 150 اتاق در 9 حیاط دارد و سقف‌های بلندی دارد که برای  گرفتن هر نسیمی طراحی شده‌اند.


مسجد جامع خیوه

/post-518

شهر خیوه مرکز خوارزم از شهرهای تاریخی در منطقه فرهنگی تمدن ایران است.   آوازه خوارزم که پیشینه آن به سده شش میلادی می‌رسد را هر ایرانی شنیده   است، شهری که پر است از گنجینه‌های میراث فرهنگی، معماری و حتی ادبیات   ایران. قدیمی‌ترین بنای این شهر مسجد جامع خیوه است که ساختش به قرن ده تا   دوازده میلادی باز می‌گردد و امروزه از آن به عنوان یکی از دیدنی‌های   ازبکستان به شمار می‌رود. این مسجد که بین آتا دروازه و پهلوان دروازه  قرار  گرفته به شکل سالنی مستطیلی شکل ساخته شده است و سقف‌هایش همگی توسط  213  ستون چوبی نگه داشته می‌شوند.


مدرسه و منار اسلام خواجه

/post-517

مجموعه اسلام خواجه، متشکل از کوچکترین مدرسه و بلندترین مناره خیوه، شکلی  به مناره‌های باستانی قرن XI و XII دارد و در قسمت جنوب شرقی ایچان قلعه  واقع شده است. سازندگان می‌خواستند چنین طرحی از مناره کلان بخارا پیشی  بگیرد و از قدیمی‌ترین سنت مناره سازی به شکل برج‌های باریک استفاده کنند.  ارتفاع بلندترین مناره خیوه (با احتساب پایه) 57 متر است. این مجموعه در  سالهای 1908-1910 به دستور اسلام خوجه، وزیر ارشد خانات خیوان در زمان محمد  رخیم خان دوم (1863-1910) و پسرش اصفهانیارخان (1910-1920) ساخته شد.



خیوه، شهر تاریخ، فرهنگ و هنر معماری شرق

/post-515

شهر تاریخی و باستانی خیوه در استان خوارزم ازبکستان در سمت چپ ساحل  آمودریا (رودخانه جیحون ) بر اساس مطالعات باستان شناسی اواخر قرن یکم قبل  از میلاد ایجاد شده است. خیوه برگرفته از نام چاه آب قدیمی "حیوک Heyvak"  یعنی "صدای رضامندی" است که در زمانهای قدیم جاده ارتباطی تجاری غرب به شرق  از این شهر عبور می کرد. اوایل قرن چهارم میلادی خیوه و خوارزم در ترکیب  دولت ساسانی‌ها جزو سرزمین ایران بود که در سال 812 میلادی به تصرف عربها  درآمد.


مقبره شیخ سید علاالدین خیوه

/post-514

کهن‌ترین بنای معماری باقی مانده از خیوه، مقبره شیخ سید علاء الدین است که  قدمت آن به اوایل قرن چهاردهم باز می‌گردد. این بنا توسط شاگرد و مریدان  شیخ سید علاء الدین، عارف معروف سلسله نقشبندی، امیر کولیال، ساخته شده  است. در اصل مقبره شامل یک ساختمان با یک درگاه کوچک در دیوار جنوبی بود.  مقبره با یک گنبد به شکل بادبان تخت مثلثی شکل بود. سپس زیارت‌خانه (محل  نماز) با سردر و ورودی (فعلاً فعال) در قرن هجدهم در بال غربی به این مقبره  متصل شد. ورودی اولیه بقعه خارج شده و دهانه طاق در دیوار غربی آن در کنار  زیارت‌خانه چیده شده است. طاقچه‌های به همین شکل دیوارهای دیگر زیارت‌خانه را عمیق‌تر کرد.