بخارای شریف
بُخارا (به ازبکی: Buxoro) (به فارسی تاجیکی: Бухоро) پنجمین شهر بزرگ ازبکستان و مرکز ولایت بخارا است. شهر بخارا در جلگهٔ واقع در مسیر پایینی رود زرافشان و کنار کانال شاهرود (شهر رود) واقع است. جمعیت این شهر بر اساس برآورد سال ۲۰۱۷ حدود ۲۷۲٬۰۰۰ نفر بودهاست. بخارا (همراه با سمرقند) یکی از دو شهر بزرگ تاجیکنشین و فارسی زبان ازبکستان است. مردم بخارا تا امروز نیز به زبان فارسی با گویش ویژهٔ آسیای مرکزی که امروزه به زبان فارسی تاجیکی معروف شده سخن میگویند که برخی منابع میزان فارسی زبانان این شهر را ۹۰٪ هم یاد کردهاند. ازبکها و یهودیان بخارایی هم در بخارا زندگی میکنند. بخارا از کهنترین شهرهای فرارود است که خود شهر بیش از ۲٬۵۰۰ سال پیشینه دارد ولی پیشینهٔ ماندن انسانها در محلی که این شهر بر آن بنا شده به هزارهٔ دوم پیش از میلاد میرسد. بخارا در کنار جادهٔ ابریشم قرار گرفته و کاملترین نمونهٔ یک شهر در سدههای میانی در منطقهٔ آسیای مرکزی بهشمار میرود که نمای تاریخی باستانی آن تا اندازهٔ زیادی دست نخورده مانده است. از مهمترین بناهای تاریخی واقع در آن آرامگاه امیر اسماعیل سامانی که از شاهکارهای معماری مسلمانان در سدهٔ دهم میلادی بهشمار میرود و شمار زیادی مدرسه متعلق به سدهٔ هفدهم میلادی است. هستهٔ تاریخی مرکزی بخارا در فهرست میراث تاریخی جهانی بشر یونسکو به ثبت رسیده است. پنبه و آلو از مهمترین دستاوردهای کشاورزی بخارا بهشمار میآیند، چنان که آلو بخارا در ایران به گونهٔ کامل شناخته شدهاست.